#573 Het Moment van de Schepping
May 24, 2018Hallo dr. Craig,
Ik was over God aan het denken in de zin van God als een eeuwig en tijdloos wezen. Maar ik kwam uit op een vraag waarover ik worstelde om deze zelf te beantwoorden, dus ik dacht er meteen aan om u hierover te vragen (vanwege uw werk met betrekking tot tijd en eeuwigheid). Hier is dus mijn vraag: hoe had God een moment om het universum te scheppen, als hij eeuwig en dus tijdloos is? Toen ik een kind was, dacht ik dat eeuwigheid een oneindig aantal is van eindige dagen – omdat ik alleen aan het denken was over de eeuwigheid met betrekking tot de duur van tijd. Dus de vraag die ik stel kwam toen niet op. Maar toen ik ouder en geavanceerder in mijn denken werd (hoewel blijkbaar niet voldoende geavanceerd om de vraag te beantwoorden), drong het tot mij door dat de eeuwigheid niet het uitbreiden van tijd is, maar het uitsterven van tijd. Maar hierdoor rees de vraag die ik eerder noemde. Zoals ik het begrijp, heeft een moment tijd nodig. Een tijdloos wezen kan geen moment hebben. Dus hoe kon God een moment hebben? Bedankt, dr. Craig, voor uw tijd.
Daniel
Verenigd Koninkrijk
United Kingdom
Dr. craig’s response
A
In mijn ogen, Daniel, lijkt het alsof het antwoord op jouw vraag in een theorie van tijd gevonden moet worden. Welke van de volgende is fundamenteler: tijd of gebeurtenissen? Hebben gebeurtenissen tijd nodig om plaats te kunnen vinden of gaat tijd op natuurlijke wijze gepaard met gebeurtenissen? De échte vraag is niet, zoals jij zegt, of “een moment tijd nodig heeft,” want een moment is slechts een punt of een interval van tijd zelf. De échte vraag is of gebeurtenissen tijd nodig hebben om plaats te vinden.
Nu is het vanzelfsprekend dat een gebeurtenis niet kan plaatsvinden zonder tijd, maar dit impliceert niet dat tijd fundamenteel is voor het plaatsvinden van gebeurtenissen. Bij een relationele theorie van tijd, die ik prefereer, zijn gebeurtenissen fundamenteel voor tijd. In de afwezigheid van gebeurtenissen zou tijd niet bestaan. Dus ‘lege tijd’ kan niet fundamenteel zijn voor gebeurtenissen. Het is juist zo dat het plaatsvinden van een gebeurtenis meteen tijd genereert.
Nu dan, als dit waar is, begint tijd automatisch te bestaan samen met het voorval van de eerste gebeurtenis. Het enige dat een tijdloze God hoeft te doen om tijd te produceren is het veroorzaken van een eerste gebeurtenis. Tijd vergezelt slechts de eerste gebeurtenis.
Nu is het zo dat, zoals jij zegt, “een tijdloos wezen geen moment kan hebben.” Dus wanneer veroorzaakt God de eerste gebeurtenis? Maar, dit is natuurlijk wanneer het scheppingsmoment plaatsvindt, bij het allereerste moment! Daarom neig ik ernaar om te zeggen, met inachtneming van zijn causale relatie tot de wereld, dat God de tijd binnenkomt wanneer het moment van de schepping plaatsvindt. God is tijdloos sans de schepping en hij is in de tijd sinds het moment van de schepping.
- William Lane Craig